Τι να πρωτοπεί κανείς για το mac n’ cheese; Είναι για εκατομμύρια κόσμου το απόλυτο «comfort food» – ένα πιάτο που προσφέρει γευστική και συναισθηματική ικανοποίηση, θρεπτικότητα, θυμίζει μαμαδίστικο φαγητό και γίνεται γρήγορα, εύκολα και με λίγα υλικά που όλοι έχουμε σπίτι!
Άρα είναι και οικονομικό. Τι άλλο θέλουμε;
Μπορεί να παίξει ρόλο κυρίως πιάτου, αλλά και συνοδευτικού. Στην Αμερική δεν είναι απλά κάτι σαν εθνικό φαγητό, αλλά το κατά κύριο νούμερο ένα συνοδευτικό, ειδικά όταν πρόκειται για κρέας.
Το mac n’ cheese, ή κάτι σαν «πρόγονος» αυτού του πιάτου, παρουσιάζεται σε ένα από τα πιο παλιά βιβλία συνταγών του Μεσαίωνα, το Liber de Coquina, το οποίο χρονολογείται από τις αρχές του 14ου αιώνα. Η πρώιμη αυτή συνταγή που παρουσιάστηκε στην Αυλή του Καρόλου Β΄ του Ανζού, ονομάζεται de lasanis και ουσιαστικά προτείνει την παρασκευή ζυμαρικών σε στρώσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν τριμμένη παρμεζάνα αλλά και διάφορα μπαχαρικά.
Η επέκταση του πιάτου στην Αμερική, έγινε χάρη σε έναν Αφροαμερικανό μάγειρα του Προέδρου Thomas Jefferson, ο οποίος μάλιστα ήταν σκλάβος του από 8 χρονών. Ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός που εκπαιδεύτηκε σαν chef στη Γαλλία και τον οποίο μάλιστα ο Πρόεδρος Jefferson πλήρωνε κανονικά με μισθό πριν τον απελευθερώσει το 1796. Ωστόσο πριν συμβεί το τελευταίο, χάρη σε ένα από τα ταξίδια του με τον Πρόεδρο στην Ιταλία, ο μάγειρας James Hestings έμαθε να φτιάχνει το πιάτο που λάτρεψε ο Jefferson στο ταξίδι – λέγεται μάλιστα πως αγόρασε και μία από τις πρώιμες μηχανές παρασκευής ζυμαρικών. Το τελικό όνομα του πιάτου, macaroni and cheese, αποδίδεται στην ξαδέρφη του Jefferson, Mary Randolph, όπου μετά τον θάνατο του ξαδέρφου της όχι μόνο συνέχιζε να σερβίρει το πιάτο, αλλά το συμπεριέλαβε στο πρώτο της βιβλίο μαγειρικής που εκδόθηκε το 1824, με τίτλο ‘‘The Virginia Housewife’’.
Στη συνέχεια οι Αμερικάνοι εξέλιξαν μέσα στα χρόνια το πιάτο βάζοντας κοφτό μακαρονάκι και διπλάσιο τσένταρ, κι έκαναν το mac n’ cheese αυτό που είναι σήμερα: Το απόλυτο «comfort food»!
Και πριν πάμε στην κουζίνα μου να το φτιάξουμε ένα tip: Συνήθως γίνεται με κοφτό μακαρονάκι, αλλά εγώ προτιμώ το κοχυλάκι, επειδή αιχμαλωτίζει στην εσοχή του την κρέμα και γίνεται ακόμα πιο πλούσιο! Και κάτι ακόμα: Μπορείτε να το σερβίρετε μόλις μαγειρευτεί στην κατσαρόλα ή να το βάλετε σε ένα πυρέξ μεγάλο ή ατομικά και έξτρα τυρί από πάνω για να πάρει κρούστα – δικιά σας η επιλογή!
Υλικά
- 1 πακέτο ζυμαρικά κοχύλι (ή κοφτό μακαρονάκι
- ¼ φλιτζάνι βούτυρο
- ¼ φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 2 φλιτζάνια γάλα
- 2 φλιτζάνια τριμμένο τυρί Cheddar
- αλάτι και πιπέρι
- κάποιο μυρωδικό της αρεσκείας σας για από πάνω (βασιλικό, θυμάρι, ψιλοκομμένο μαϊντανό)
Εκτέλεση
- Βάζετε μια μεγάλη κατσαρόλα με ελαφρώς αλατισμένο νερό να βράσει. Βράζετε τα μακαρόνια ανάλογα με τις οδηγίες τις συσκευασίας
- Ταυτόχρονα, λιώνετε το βούτυρο σε μια κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά
- Προσθέστε το αλεύρι, το αλάτι και το πιπέρι και ανακατέψτε μέχρι να ομογενοποιηθούν, περίπου 5 λεπτά
- Ρίχνετε σιγά σιγά το γάλα, ενώ ανακατεύετε συνεχώς. Συνεχίστε το μαγείρεμα και ανακατεύετε μέχρι το μείγμα να γίνει λείο και ομοιόμορφο
- Προσθέστε το τυρί Cheddar και ανακατέψτε μέχρι να λιώσει, 1-2 λεπτά
- Στραγγίξτε τα μακαρόνια και ρίξτε τα στη σάλτσα τυριού μέχρι να καλυφθούν καλά και παντού
- Σερβίρετε με μυρωδικό της αρεσκείας σας ή ενναλακτικά ρίχνετε λίγο ακόμα τυρί και το ψήνετε στο φούρνο για 10-15 λεπτά να πάρει χρώμα
